این پژوهشگر میراث فرهنگی در ادامه گفت: این آتشکده طبق برخی اسناد، در سال ۱۳۱۶ خورشیدی از سوی «ماکسیم سیرو» کشف شد. این چهارتاقی روی چهار پایۀ سنگی استوار شده و گنبدی منحنی شکل داشته است. مصالح اصلی به کار رفته در سازه، سنگ و ملات گچ است. بلندای هر یک از ضلعها ۵ متر و نیم است. ضخامت پایههای سنگی آتشکده یک متر و پهنای دهانۀ هر یک از تاقها دو مترونیم است. بلندای پایهها تا پهنۀ زمین نیز، دو متر و چهل سانتیمتر است. دیوارهای آتشکده اندازهای نزدیک به ۲/۲۰ در ۱ متر دارند، اما هم اینک تنها دو پایه از چهارپایۀ چهارتاقی موجود است و از سقف گنبدی آن هم دیگر اثری برجای نمانده است. این دو پایۀ برجای مانده نیز تا نیمه در گذشته بازسازی و مرمت شده است. بنا بر نوشتههای تاریخی، آتشکدۀ کازرون تا سدۀ سوم مَهی (قمری) کامل سالم بوده است.
این فعال میراث فرهنگی به تبدیل این آتشکده به محلی برای پارک کردن خودروهای سنگین کشاوری و سواری اشاره کرد و گفت: کشاورزان و زمینداران از عرصه این آتشکده به عنوان پارکینگ بهره میبرند، ابزار و ماشینآلات خود را در اطراف آن رها کردهاند و منظرهای زشت را به نمایش گذاشتهاند.
آتشکدۀ کازرون در ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر کازرون در استان فارس واقع شده و به باور برخی از پژوهشگران از سوی «مهرنرسی یا مهرنرسه»، وزیر نامدار بهرام پنجم ساسانی ساخته شده است.
این دوستدار میراث فرهنگی در سال ۱۳۹۶ نیز درباره ساخت گلخانه در عرصه و حریم این اثر ساسانی هشدار داده بود، اما اکنون میگوید: نه تنها به آن هشدارها توجهی نشده که تعداد بیشتری گلخانه در حریم درجه یک این یادگار ساسانی ساخته شده است.
به گزارش ایسنا، سیاوش آریا ـ پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی ـ با انتشار عکسهای جدیدی از وضعیت نابهسامان این آتشکده ساسانی که در بیتوجهی تمام رها شده است، نسبت به شیوه نگهداری و تعرضهایی که از سوی کشاورزان به عرصه و حریم آن شده است، هشدار داد.
انتهای پیام