براساس آنچه تا کنون از محتوای این گلنبشتهها به وجود آمده، آنها مجموعهای چندفرهنگی و چندزبانی از دستگاه اداری حاکم در تخت جمشید بوده که متون آن بیشتر به زبانهای عیلامی، یونانی، فارسی باستانی و خط میخی است.
۳۵۰۶ لوح هخامنشی که سال گذشته به ایران منتقل شد شامل ۸۳۶ قطعه لوح کوچک به خط آرامی و ۲۶۷۰ قطعه لوح بزرگ به خط عیلامی است، که نمایش آنها به دلیل ثبت، مستندنگاری، مطالعه و آمادهسازی الواح هخامنشی مشمول زمان شد و اکنون حدود ۱۶۲ قطعه از آنها در ۵۴ گروه در سالن اصلی موزه ملی ایران به نمایش گذشته شده است.
طبق اعلام مؤسسه شرقشناسی، مقرر شده بود آن مؤسسه دو بار در سال از خزانهداری آمریکا، صدور مجوز انتقال الواح به ایران را تقاضا کند تا بتواند سالانه ۵۰۰۰ لوح را مسترد کند، رویهای که در مقاطعی به درستی طی نشده و روند بازگشت این الواح را طولانی کرده است.
جبرئیل نوکنده، مدیر موزه ملی ایران در رونمایی این الواح گفت: یکی از افتخارات ما در سرزمین ایران گلنوشتههای کاوش تخت جمشید است که در سال ۱۳۱۱ خورشیدی در بازوی تخت جمشید کاوش شده است. این مجموعه ارزشمند اطلاعات کمنظیر از ساختار سازمان اداری و نظام اجتماعی در اختیار میگذارد.
الواح، از باروی تخت جمشید و در کاوشهایی که ارنست هرتسفلد، باستانشناس آلمانی حضور داشت، به دست آمده و تخمین زده شده است که این یافته شامل حدود ۳۰ هزار و یا بیشتر لوح و قطعات گلی کتیبهدار و مُهر و مومشده بوده است. آن زمان امکان خواندن الواح در ایران وجود نداشت، در نتیجه در هنگام امانتسپاری، از الواح صورتبرداری دقیق نشد.
مدیر موزه ملی ایران یادآور شد: این اسناد متعلق به دوره داریوش بزرگ در ۵۰۹ پیش از میلاد است.
انتهای پیام