انتشار: شهریور 05، 1402
بروزرسانی:
29 اردیبهشت 1404
بحران یک سرقت بزرگ - ایسنا
به گفته این کارشناس، هدف اولیه هر موزه ای باید ثبت اطلاعات اشیاء بلافاصله پس از در اختیار گرفتن آن ها باشد. او همچنین معتقد است که بحران کنونی فرصتی را برای موزه فراهم می کند تا وجهه بین المللی خود را از نظر دیگری بهبود بخشد.
به نظر می رسد که این بحث با عمومی شدن جزئیات بیشتر، شدت بیشتری پیدا کند، اما در این بین باید به این نکته توجه کرد که سرنوشت اشیاء ناپدیدشده چه می شود و آیا امکان بازیابی آن ها وجود دارد؟
«کریستوفر مارینلو» نیز با این نظر موافق است. او که مدیرعامل «بازیابی هنر» سازمان بین الملل متخصص در بازیابی آثار هنری مسروقه است، در این زمینه بیان کرد: «سازمان ما هرروزه گزارش هایی را از موزه ها، موسسات فرهنگی مختلف و کلیساهای سراسر جهان دریافت می کند. چیزی که ما را غافلگیر کرده، این نکته است که این اتفاق در «موزه بریتانیا»، یکی از مهم ترین موزه های جهان و معیار امنیت رخ داده است. »
این معیار پس از گزارش هایی مبنی بر فروش اشیاء ارزشمند در وب سایت «eBay»، که گفته می شود در آن یک شیء رومی به ارزش ۵۰ هزار پوند تنها با قیمت ۴۰ پوند عرضه شد، چندین پله سقوط کرده است. هفته گذشته موزه بریتانیا اعلام کرد که «پیتر هیگز»، متصدی ارشد این موزه که به مدت ۳۰ سال در این موسسه کار می کرد، اوایل سال جاری پس از مفقود شدن این اشیاء از کار برکنار شد.
«مارینلو»، \xa0مدیرعامل «بازیابی هنر» سازمان بین الملل متخصص در بازیابی آثار هنری مسروقه با اشاره به پیچیدگی های قانونی ردیابی این اشیاء که به نظر می رسد بسیاری از آن ها به درستی فهرست بندی نشده اند، بیان کرد که بازیابی آن ها چندین دهه طول می کشد.

«تیروگیانیس» نسبت به سیستم سست فهرست بندی «موزه بریتانیا» به شدت انتقاد کرد. گفته می شود این موزه حدود هشت میلیون شیء دارد که اکثر آن ها در انبار هستند. با وجود این تعداد بسیار زیاد، «تیروگیانیس» می گوید هیچ بهانه ای در عصر دیجیتال وجود ندارد.
واکنش کاردار ایران در انگلیس به سرقت آثار موزه ملی بریتانیا
«موزه بریتانیا»\xa0 بعد از گذشت دو سال از این که مسئولان موزه برای نخستین بار از فروش غیرقانونی برخی از آثار موزه مطلع شدند، بازرسی ها را شروع کردند، پلیس نیز تحقیقاتی را آغاز کرده است. به دنبال آن در روز جمعه «هارتویگ فیشر»، مدیر این موزه خبر استعفای خود را اعلام کرد.
به هر حال، تنها دلیلی که داستان سرقت های «موزه بریتانیا» آشکار شده این است که یک فروشنده دانمارکی آثار تاریخی به نام «ایتای گرادل» (Ittai Gradel)، می گوید که به فروشنده ای مشکوک شده که چندین سال با او تجارت می کرد.
بازیابی اشیاء مسروقه متکی به شواهد دقیق درباره محل نگهداری آن ها و سرعت عمل است، که به نظر می رسد هر دو گزینه در پرونده آثار مسروقه «موزه بریتانیا» وجود نداشته باشد.
«کریستوس تیروگیانیس» (Christos Tsirogiannis)، باستان شناسی است که با «فرهنگ قاچاق»، ائتلافی که درباره قاچاق جهانی اشیاء فرهنگی غارت شده تحقیق می کند، همکاری دارد. این باستان شناس بیان کرد: «تعداد اشیاء ناپدیدشده زیاد است. هیچ متخصصی انتظار نداشت که چنین اتفاقی در یکی از بزرگترین موزه های جهان رخ دهد.»
ارتباط بین مسائل امنیتی و مالکیت فرهنگی، با افشای این حقیقت که «هیگز» در سمت سابق خود به عنوان نگهبان مجموعه های یونانی، مسئولیت مرمرهای پارتنون را برعهده داشته، حساسیت بیشتری پیدا کرده است. البته «هیگز» هرگونه تخلفی را رد می کند.
با منتشر شدن خبر به سرقت رفتن برخی آثار «موزه بریتانیا» و استعفای مدیر این موزه، گروهی از کارشناسان به این رویداد و عواقب آن واکنش نشان داده اند.
با این حال، «مارینلو» گفت که خوشحال می شود به موزه بریتانیا کمک کند تا اشیاء گمشده را ردیابی و بازیابی کند. علاوه بر این، او برای کارش هزینه ای دریافت نخواهد کرد. «تیروگیانیس»، باستان شناس نیز داوطلبانه در این امر کمک خواهد کرد.
«مارینلو»، که یک وکیل آمریکایی است، در طول این سال ها به نمایندگی از موزه ها، مجموعه داران، دلالان، هنرمندان، دولت ها، موسسات فرهنگی و مذهبی و شرکت های بیمه سراسر جهان، مسئولیت بازیابی آثار هنری به ارزش کلی ۴۷۵ میلیون پوند را بر عهده داشته است.
انتهای پیام
منبع: https://www.isna.ir/news/1402060502997/%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%D8%B1%D9%82%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF
به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، کسانی که از نزدیک بازار آثار باستانی را بررسی می کنند، معمولاً\xa0 شاهد هر گونه کلاهبرداری، اقدامات مشکوک و تجارت غیرقانونی هستند. با این حال، هفته گذشته هنگامی که اخباری مبنی بر ناپدیدشدن غیرقابل توضیح حدود ۲۰۰۰ اثر از مجموعه ارزشمند آثار باستانی و تاریخی موزه بریتانیا منتشر شد، برخی از این افراد را نیز شوکه کرد. «هارتویگ فیشر»، مدیر «موزه بریتانیا» نیز به دنبال این اتفاق از سمت خود کناره گیری کرد.
این باستان شناس می گوید که از نظر تاریخی، استدلال های موزه بریتانیا در مورد حق مالکیت آن بر اشیاء تاریخی بر این اساس بوده که این باور وجود دارد که قیمومیت آن نسبت به کشورهای مبدأ برتر است. اگر بسیاری از آثار باستانی واقعاً ناپدید شده باشند، این استدلال چندان قابل استناد نیست.
هر موردی که جست وجو می شود باید به طور دقیق قابل شناسایی باشد تا ثابت شود که همان شیء مورد نظر است. اگر در جست وجوی اقلام مسروقه تاخیر ایجاد شود، این امکان وجود دارد که آن ها چندین بار در کشورها و ایالات مختلف دست به دست شوند.
این کارشناس توضیح داد: «لازم نیست که حتما یک کارشناس باشید تا به این نتیجه برسید که اشیائی همچون مرمرهای پارتنون به کشور اصلی تعلق دارند. این اشیاء بدون اجازه کشورهای مبدا از آن ها خارج شده اند.»
تا این لحظه صدمه جدی به اعتبار «موزه بریتانیا» وارد شده است و به کشمکش ها درباره بازگرداندن اشیایی مانند مرمرهای پارتنون، برنزهای بنین و لوح های اتیوپیایی به خانه های اصلی شان، جان تازه ای داده است.
بر این اساس، مدیر «انجمن باستان شناسان یونان» نیز بیان کرد: «می خواهیم به موزه بریتانیا اعلام کنیم که دیگر نمی تواند بگوید میراث فرهنگی یونان در موزه بریتانیا امنیت بیشتری دارد.»