به تحقیق یکی از جلوه‌های بارز توصیه‌های ائمه به وحدت اسلامی را می‌توان در تأکیدهای فراوان ائمه اطهار برای حضور شیعیان در اجتماعات سایر مسلمین و خصوصاً نمازگزاردن با آنها یافت. آنچنان که با دقت در این روایات می‌توان به اهتمام والای اهل‌بیت (ع) به مسأله وحدت اسلامی پی برد. برای نمونه امام صادق (ع) درباره اهمیت نماز گزاردن با مخالفان مذهبی می‌فرمودند: «مَنْ صَلَّى مَعَهُمْ فِی الصَّفِّ الْأَوَّلِ فَکَأَنَّمَا صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ، صلی الله علیه وآله، فِی الصَّفِّ الْأَوَّل» یعنی کسی که در صف اول نماز جماعت اهل‌سنت شرکت کند، مانند آن است که در صف اول پشت سر پیامبر (ص ) نماز خوانده باشد. (کافی، ج ۳، ص ۳۸۰، ح ۶؛ من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۳۸۲)
شما مشغول مطالعه بخش‌هایی از این کتاب هستید
به منزله مجاهد در رکاب رسول خدا
و یا در روایت دیگری آن حضرت می‌فرمایند «إِذَا صَلَّیْتَ مَعَهُمْ غُفِرَ لَکَ بِعَدَدِ مَنْ خَالَفَکَ» یعنی،هنگامی که همراه با ایشان [یعنی اهل سنت] نماز بگزاری، به تعداد مخالفانت [از گناهت] برایت بخشیده می‌شود.
توصیه‌های اجتماعی اهل‌بیت (ع) برای حفظ وحدت
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، وحدت موضوعی تازه و بدیع نیست و مابه‌ازای این مقوله را می‌توان در صدر اسلام و در سیره بزرگان و اهل‌بیت (ع) پیدا کرد. از مهم‌ترین سردمداران وحدت و حفظ جامعه اسلامی خود حضرات معصوم بودند که با عمل و گفتار موضوع وحدت اسلامی و انسجام مسلمین را متذکر می‌شدند. در این باره بخش‌هایی از کتاب «پیشوایان شیعه، پیشگامان وحدت» از مهدی مسائلی را می‌خوانیم.
با نگاهی دقیق و ژرف به مجموع روایاتی که از اهل بیت (ع) به دست ما رسیده است متوجه این حقیقت شگفت خواهیم شد که موضوع وحدت و یکپارچگی امت اسلامی از مسائل بسیار مهم و قابل توجه نزد ائمه بوده است، به گونه‌ای که آن بزرگواران ضمن تأکیدهای فراوان بر ضرورت حفظ اتحاد مسلمین توجه به آن را از وظایف اصلی شیعیان در برخورد با مخالفان مذهبی می‌دانستند. همچنان که سیره عملی آن بزرگواران و شیعیانشان در مدارا با دیگر مسلمانان نیز شاهدی مناسب بر پر اهمیت بودن این موضوع نزد آن بزرگواران است که البته این نیز دقیقاً ادامه سیره حضرت امیرالمؤمنین (ع) است. از این جهت در این بخش نگاهی به ابعاد گوناگون این موضوع خواهیم انداخت.
پایان پیام/