رحیمی صادق: افشای منکر، موجب قبح‌شکنی و عادی‌سازی گناه در جامعه است
رحیمی صادق ادامه داد: نکته بعدی این است که لزومی ندارد همیشه اشکال افراد را در ملأ اعلام کنیم و آن را در صحنه اجتماع بیاوریم. می‌توان به خود او تذکر داد یا اگر تذکر افاقه نکرد، از طریق مجاری قانونی وارد عمل شد. در برهه کنونی دشمن پی ایجاد تضعیف کارکرد نظام است؛ گاهی برخی اعمال به هوای نقد یا عدالتخواهی کمک به دشمن می‌شود. در چنین فضایی ما باید حفظ نظام را هم مدنظر قرار دهیم، چرا که افشاگری یک عمل ناپسند است که اگر به قیمت تضعیف نظام تمام شود، چه بسا بدتر از خود آن عمل منکر باشد.
حجت‌الاسلام محمدهادی رحیمی‌صادق، مدیر حوزه‌های علمیه استان تهران درباره آسیب‌های افشاگری‌های بی‌محابا و ضرر دنیوی و اخروی تشهیر فحشا در جامعه به خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس گفت: اصل حساسیت نسبت به زندگی مسئولین و زندگی اجتماعی افراد، حرف درست و دقیقی است. می‌توان یکی از مصادیق جدی امر به معروف و نهی از منکر را هم همین امر دانست: «النصیحة لائمة‌المسلمین». رصد فعالیت‌های منصبی این اشخاص و اصلاح کاستی‌ها و تذکر اشتباهات آنان کار درستی بوده و برای حیات صحیح جامعه نیاز است.
وی افزود: ما برای انجام کار صحیح باید همه زوایا و حواشی را هم مدنظر بگیریم تا یک وقت با انجام روش غلط و مسیر نادرست، اصل آن کار صحیح و هدف مطلوب ما زیر سؤال نرود. در وهله اول اصلا نباید وارد حریم خصوصی افراد بشویم. ورود به این امر مصداق تجسس است که قرآن ما را از آن بر حذر داشته است. مثلاً ما به بهانه نقد عملکرد کاری و اجتماعی یک مسؤل، مشکلات خانوادگی او را بیان کنیم. این امر نه تنها لازم نیست، بلکه مورد نهی است.
او اشاره کرد: مسأله بعدی این است که به هوای یک هدف درست، راه غلط و غیرصحیح را انتخاب نکنیم. تفکیک بین این موضوعات از اصلی‌ترین امور است. قرار نیست ما آبروی کسی را به خاطر اشتباهی که انجام داده و به جهت امر به معروف و نهی از منکر ببریم. گاهی یک نفر آنقدر وقیح است که شرع هم به ما اجازه آبرو بردن از او را داده است. این یک استثناست، اما در حالت عادی نباید بی‌محابا با آبرو و حیثیت دیگران بازی کرد. مسأله تشهیر منکر، قبح‌شکنی از منکر است؛ چون موجب می‌شود عمل گناه به نوعی عادی‌سازی در جامعه بشود.
کاری نکنیم که به هوای افشاگری فساد، هزینه‌اش را نظام بدهد