قلب سبز مدینه چگونه پاک‌سازی می‌شود؟

این مسجد هر روزه میعادگاه هزاران نمازگزار با تیره و نژادهای مختلف است که از سراسر جهان در آن حاضر می‌شوند. یکی از کارهای حساس و اساسی در مسجدالنبی تمیز و پاکیزه نگه داشتن آن در تمام طول شبانه‌روز است.

بیشترین توسعه مسجدالنبی از سال ۱۴۰۵ هجری قمری آغاز شد که به طور کامل تعمیر و بهبود یافت و مساحت آن از ۱۶۵ هزار و ۵۰۰ متر مربع که ۲۵۷ هزار نمازگزار در آن می‌توانستند به اقامه نماز بپردازند، طی طرحی به ۴۰۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع با گنجایش ۶۵۰ هزار نمازگزار رسید.

پس از پیامبر اکرم (ص) خلفای راشدین یکی پس از دیگری به گسترش و آبادانی مسجدالنبی پرداختند و علاوه‌بر مساحت درونی و بیرونی، درهایی به آن افزودند و جدیدترین تزئینات معاصر خود را در این مسجد به کار بردند و بر زیبایی‌ها و جلوه‌های تزئینی آن اضافه کردند.

به گزارش خبرنگار اعزامی ایسنا به حج، مسجدالنبی در قلب شهر مدینه منوره در عربستان واقع شده و پس از مسجد قُبا دومین مسجدی است که توسط پیامبر (ص) بنا شد.

گویا این مسجد، جسمی زنده است که هر روز باید به آن رسیدگی کرد؛ چراکه قلب تپنده شهر مدینه محسوب می‌شود. بر اساس مشاهدات خبرنگار ایسنا، رسیدگی به بخش‌های مختلف مسجد نبوی روز و شب ندارد و در تمام لحظات هر جا که نیاز باشد مسجد را تعمیر و تمیز می‌کنند.

همچنین، تمام درها، ستون‌ها و دیوارهای آن بر اساس برنامه منظمی، شسته و ضد عفونی می‌شود. عملیات پاکسازی این بخش‌ها عمدتا در نزدیکی بامداد که از تعداد نماز گزاران کاسته شده، انجام می‌شود.

مساحت مسجدالنبی در دوران پیامبر (ص) معادل ۱۰۵۰ متر مربع بود. کف مسجد با ماسه و سقف آن با ساقه‌های نخل پوشانده شده و ستون‌های آن از تنه‌ی درختان خرما بود.

انتهای پیام