ـ مگه الکیه، هر کی دلش خواست سرش رو بندازه پایین و از این در بره بیرون؟ فکر کردین من اینجا بوقم؟
برگه های مرخصی را در جیبمان گذاشتیم و پیاده به سمت دژبانی حرکت کردیم. وانت تویوتایی به ما نزدیک می شد. ۲ نفر جلو و چندنفر هم در کابین عقب آن نشسته بودند. وقتی ماشین به ما نزدیک شد، از راننده اش پرسیدم: اخوی! این ماشین اهواز نمی رود؟
حمید یزدی که متأهل بود، گفت: من نمی روم موقعیت ننه، می خوام بروم موقعیت زنه!
از ما پرسید: شوما چندنفر کوجا تشریف می برین؟
تازه یکی از رزمنده ها که متأهل بود و زن داشت، می گفت می خواهد برود موقعیت زنه!
یکی از سرنشینان جلو گفت: داریم می رویم موقعیت مهدی.
گویا دژبان از قبل او و دوستانش را می شناخت، ولی متوجه شد که ما پنج نفر با آن ها نیستیم. با لهجه شیرین اصفهانی از راننده پرسید: دادا، این برادرا هم با شوما هستن؟
سرعتش را کم کرد و گفت: چرا بپرید بالا.
ـ ببینم حکمتون رو.
همان لحظه شیطنتم گل کرد. با قیافه کاملاً جدی گفتم: من تشریف می برم موقعیت ننه، بقیه را از خودشان بپرس.
بد نیست بدانید درباره موقعیت شهید مهدی باکری، از شهدای شاخص دفاع مقدس، فیلمی با نام «موقعیت مهدی» با نویسندگی، کارگردانی و بازیگری هادی حجازی فر در سال 1400 ساخته شد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.
سال ۱۳۶۱ حدود ۲ ماه قبل از شروع عملیات محرم، من، حمید یزدی، سعید شوردزی و چند نفر از دیگر دوستانم به شهرک دارخوین آمدیم. فرصت نشده بود به مرخصی برویم. هر چه به دفتر کارگزینی تیپ امام حسین(ع) می رفتیم تا مرخصی بگیریم، می گفتند: فعلاً تمام مرخصی ها لغو شده است.
مثلاً احمد شیروانی جانباز ۷۰ درصد خاطره ای در کتاب «موقعیت ننه» دارد که به قرار زیر است:
به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، فکر نکنید جبهه و جنگ، سراسر خون و آتش و غم و غصه بوده. رزمندگان شوخ طبعی در خط مقدم و حتی در اردوگاه های دشمن با\xa0شیرین کاری هایشان، دیگران را می خندانده اند.
راننده گاز داد تا حرکت کند. دژبان با کف دست روی کاپوت ماشین کوبید. اسلحه اش را مسلح کرد و گفت: وایسا ببینم. این مسخره بازیا چی چیه س؟ موقعیت ننه دیگه کوجاس؟ پیاده بشین ببینم. من نمی ذارم شما چند نفر از این در برین بیرون!
ـ از خودشان بپرسید.
پایان پیام/
ـ برادر! ما حکم مأموریت داریم، باید بریم موقعیت ننه.
برگه های مرخصی را که نشانش دادیم، گفت: خدا بگم شما بسیجیا رو چی کارتون نکنه که هر کدومتون یه جوری آدم رو می ذارین سرکار! برین خدا پشت و پناهتون.
سوار شدیم. دم در، دژبان که یک بسیجی کم سن و سال بود، جلوی ماشین را گرفت و پرسید: اخوی ها کجا تشریف می برند؟
از بس سماجت کردیم، مسؤول کارگزینی با مرخصی ۴۸ ساعته ما موافقت کرد و گفت: مواظب باشید بقیه نیروها نفهمند شما دارید به مرخصی می روید. تا جایی که امکانش هست برگه های مرخصی را نشان کسی ندهید.
بغل دستی ام از حرف من خنده اش گرفت. همان طور که می خندید، گفت: من هم می روم موقعیت ننه.
