سینا کاس\u200aپور که رتبه دوم مسابقه معمار جوان سال ۱۴۰۲\xa0را کسب کرده در گفت\u200aوگو با ایسنا، با بیان اینکه آپارتمان\u200aهای مسکونی ما معضلات بسیاری دارد، اظهار کرد: یکی از مهمترین این معضلات، معاصر نبودن ساخت\u200aو سازهای آپارتمانی است.
وی با تاکید بر اینکه ما نباید بی\u200aتوجه به تاریخ و میراث خود، صرفا از الگوی معماری غرب تقلید کنیم، افزود: معماری در گیلان خوانشی معاصر ندارد و از ساختارهای قدیمی معماری تاریخی خود، خوانشی انتقادی نکرده\u200aایم.
معمار برتر گیلانی ادامه داد: معاصرسازی یعنی با توجه به تاریخ، اقلیم و فرهنگ از ساختار فضایی قدیم خوانشی به\u200aروز داشته باشیم؛ نه اینکه صرفا از استانداردهای ارائه شده تقلید کنیم.
کاس\u200aپور با بیان اینکه فضاهای معماری که اکنون برای مخاطبان و مشتریان طراحی می\u200aشود ارتباطی با زمینه خود ندارد، یادآور شد: خانه\u200aهای تاریخی گیلان همواره شامل فضای باز و نیمه\u200aباز بوده؛ گیلک\u200aها در چنین مکان\u200aهایی زندگی می\u200aکردند و عناصری مانند ایوان، کتام، فاکن و تلار در معماری بومی، تجربه سالیان سال برای محل زیستی بهتر بوده است.
وی اضافه کرد: خانه\u200aهای قدیمی گیلان دور تا دور فضای زیستی خود پنجره داشت که این امر باعث چرخش جریان هوا و در نتیجه کاهش رطوبت می\u200aشد و خنک شدن هوا را در پی داشت.
رتبه دوم مسابقه معمار جوان سال ۱۴۰۲، دانستن تاریخ در طراحی معماری را خیلی مهم دانست و خاطرنشان کرد: اگر تاریخ ندانیم به ناچار به کپی از ساختارهای موجود روی می\u200aآوریم لذا ما باید تاریخ را بدانیم که چه بوده، چه شده و چه می\u200aتواند باشد.
کاس\u200aپور عنوان کرد: بعد از مدرنیزاسیون شهری، ما صرفا از ساختارهای ارائه شده بر مبنای استاندارد جهانی استفاده کرده\u200aایم. این الگو کم و بیش در روند طراحی آپارتمان\u200aهای مسکونی امروزی، استفاده می\u200aشود، در حالی که می\u200aتوانیم ساختارهای میراثی خود را معاصرسازی کنیم.
وی معاصرسازی را صرفِ تقلید از ساختار گذشته ندانست و بیان کرد: نیازمند فهم اکنونیت و شناخت معضلات هستیم.
این معمار برتر گیلان در توضیح طرح پیشنهادی خود که منجر به کسب عنوان دوم معماری ایران شد، تصریح کرد: براساس مطالعاتی که انجام دادیم، متوجه شدیم در معماری آپارتمان مسکونی معاصر ما به مسئله شخصی\u200aسازی یعنی حق انتخاب فرد برای کنترل فضاها توجه نشده است لذا در پروژه پیشنهادی، سایتی را برای طراحی انتخاب کردیم که به نظر می رسد نداشتن حق انتخاب، باعث شده که افراد آن محله نتوانند خودشان را بروز بدهند.
وی ادامه داد: باقرآباد، محله\u200aای با قدمتی ۲۰۰ ساله در کلانشهر رشت را مد نظر قرار دادیم. محله\u200aای که در تاریخ خودش، زندگی همراه با کار و رویدادهای\xa0گوناگون را داشته است، اما بعد از مدرنیزاسیون شهری و خیل مهاجرت افراد غیربومی، این محله تبدیل به معابر تنگ و باریکی شده که صرفا محل گذر خودروهاست و هیچ نشانه\u200aای از تجربه شیرین گذشته درونش دیده نمی\u200aشود.
کاس\u200aپور با اشاره به درخواست مسابقه، یعنی طراحی واحدهای کوچک ۳۰ تا ۴۰ متری، بیان کرد: با توجه به محور مسابقه از خودمان پرسیدیم که چه طور می\u200aشود با بررسی ساختارها و عرصه های گذشته معماری بومی گیلان و همینطور نقد به ساختار کنونی محله باقرآباد، تایپولوژی یا همان مکان\u200aشناسی جدیدی را با کیفیت فضایی مطلوب برای آینده ساکنان این محله ترسیم کنیم؟
این معمار گیلانی اضافه کرد: اگر به تایپولوژی متداول معماری خانه\u200aهای گیلانی که در گذشته وجود داشته نگاه کنیم، متوجه می شویم که «تلار» به عنوان یک عنصر مهم و پررنگ، در خانه\u200aها شناخته می\u200aشد که فعالیت\u200aهای روزمره ساکنان خانه در ارتباط با آن شکل می\u200aگرفت؛ به صورتی که این فضا، فضایی غیر قطعی با قابلیت شخصی\u200aسازی بوده که با توجه به نیاز ساکنان، در زمان\u200aهای متفاوت، کارکردهای متفاوتی داشت؛ همچنین در حین مطالعات متوجه شدیم که در گذشته، مردم گیلان، براساس یک چرخه پایدار همگرایی زندگی می\u200aکردند. چرخه\u200aای مبتنی بر پایداری اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی(اکولوژیکی) که علاوه بر رفع نیازها، کیفیت فضایی مطلوب را در اختیار ساکنان قرار می\u200aداد. چرخه\u200aای که به نظر می\u200aرسد با توجه به اینکه سبک زندگی انسان\u200aها تغییر کرده، به کلی به فراموشی سپرده شده است.
وی عنوان کرد: براساس مشاهدات میدانی و مصاحبه با ساکنان محله، چهار آسیب و معضل اصلی محله را شناسایی کردیم؛ این محله با معابر تنگ و باریک و خرده\u200aفروشی هایی که روی بدنه\u200aها تعریف شده و وضعیت ترافیک را بحرانی\u200aتر کرده و خانه\u200aهای کهنه و فرسوده\u200aای که به علت عدم انطباق با شرایط فعلی، بلا استفاده و مخروبه شده\u200aاند و آپارتمان\u200aهای نوساختی که هیچ ارتباطی با سبک زندگی ساکنان ندارند و با تعریف خرده\u200aفروشی\u200aهای جدید روی بدنه\u200aها، اوضاع ترافیک محله را بدتر کرده\u200aاند، مواجه است.
این معمار گیلانی افزود: فرآیند پیشنهادی ما برای برون\u200aرفت از این مشکلات، معرفی تایپولوژی جدید براساس دو برنامه «معرفی ساختار فضایی جدید مبتنی بر فضاهای باز و نیمه\u200aباز به منظور شخصی\u200aسازی» و «بروز فرهنگی ساکنان و احیای چرخه همگرایی توسط آموزش ساکنان، کشاورزی مدرن و فروش محصولات» است. تایپ پیشنهادی ما سعی می\u200aکند بخشی از فضاهای زیستی را قطعی\u200aتر و بخشی دیگر را غیر قطعی با امکان شخصی\u200aسازی برای ساکنان ارایه کند که ما آنها را «خویش تلار» نامگذاری کرده\u200aایم.
وی ادامه داد: به منظور تقویت روایت\u200aهای فرهنگی و همینطور بالا بردن کیفیت فضاهای زیستی ساکنان، پیشنهاد ما ایجاد فضاهای باز و خالی اشتراکی به جای توده\u200aهای بسته و صلب هست که ما آنها را «همتلار» نامیدیم؛ همچنین متوجه شدیم که در ساختار فعلی، فضاهای زیر سقف، فضاهای پسماند هستند. برای همین، پیشنهاد ما در مرحله چهارم این بود که از این فضاها برای کشاورزی نوین استفاده شود.
این معمار جوان بر لزوم توجه به اقلیم، فرهنگ، ساختار اجتماعی و نیازها و علایق شهروندان هر منطقه در ساخت و ساز منازل مسکونی تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، معمار جوان سال عنوانی است که به یک فرد یا گروه معمار تعلق پیدا می\u200aکند که در تولید و پیشبرد آینده معماری ایران نقش بارزی را ایفا کند. مهمترین فاکتورهای انتخاب این عنوان توجه به توسعه پایدار، نوآوری، استفاده از مصالح بومی و توجه به فرهنگ و معماری ایران است.
انتهای پیام