چرا پرونده ثبت جهانی ایذه به نتیجه نمی‌رسد؟

او با اشاره به بازدید مصطفی پورعلی مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ میراث معنوی و طبیعی کشور، از ایذه گفت: او هنگام بازدید از ایذه اظهار داشت که نه تنها یک اثر بلکه با ظرفیت موجود در این شهر می‌توان ۲ اثر ثبت جهانی داشت و متعجب بود که چرا تا به حال برای ثبت جهانی شدن این شهر اقدام و درخواستی نشده است.

خوشاب با بیان اینکه در زمانی که تمدن‌های غربی از جمله یونان باستان دختران خود را قربانی می‌کردند زنان این سرزمین از جایگاه والای و برابری سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار بودند تاکید کرد: این سندی که وجود دارد باید به شکل ویژه‌ای به جهان معرفی شود.

این دوستدار میراث‌ فرهنگی همچنین با اشاره به مغفول ماندن برخی از اسناد در تاریخ ایران گفت: یکی از این اسناد که باید مورد توجه قرار گیرد سند برابری زن و مرد در نقش برجسته‌های اشکفت‌سلمان ایذه است که در این نقوش زن و مرد را برابر و هم‌سطح نشان می‌دهد.

او با اشاره به اینکه مسؤولان استان‌های دیگر به شدت پیگیر ثبت جهانی شدن آثار تاریخی خود هستند گفت: این در حالی است که مسؤولان استان خوزستان ثبت جهانی شدن ایذه را همچنان به حال خود رها کرده‌اند.

فرامرز خوشاب در گفت‌وگو با ایسنا خاطرنشان کرد: هنگامی که ایذه به اعتبار تمدن خود در فهرست موقت میراث فرهنگی یونسکو قرار گرفت نویدی بود برای مردم این شهر که طعم شیرین جهانی شدن شهر و روستای‌شان را تجربه کنند اما متاسفانه ارمغان ثبت جهانی در فهرست موقت یونسکو برای ایذه تاکنون هیچ بوده است.

او تاکید کرد: هم‌اکنون استاندار خوزستان باید دست به قلم شود و در نامه‌ای از رییس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بخواهد که نسبت به ثبت جهانی ایذه توجه ویژه‌ای داشته باشد که در غیر این صورت ایذه همچنان خارج از اراده‌ وزارتخانه خواهد ماند.

پیشتر در همین باره:

ایسنا/خوزستان یک دوستدار میراث فرهنگی با اشاره به قرارگیری پرونده ثبت جهانی ایذه از سال ۲۰۰۷ در فهرست موقت یونسکو گفت: در گذر سال‌ها پرونده ثبت جهانی ایذه به عنوان بزرگترین موزه روباز جهان، این شهر آمدورفت مدیران ملی و استانی بسیاری را به خود دید که مدیریت‌شان هم‌راستا با جهانی شدن پیش نرفته و هنوز هم این پرونده بدون تکلیف است.